Excursie Bromo & transfer Kalibaru

Om 2:20 uur gaat de wekker, we komen uit bed en kleden ons warm aan om de zonsopgang te gaan bekijken met uitzicht op de Bromo vulkaan en haar omgeving. Tymen en ik trekken een spijkerbroek aan met daaroverheen onze safaribroek, vervolgens een thermoshirt, twee truien, een windjack, handschoenen en natuurlijk niet te vergeten onze wandelschoenen. Om 2:55 uur klopt de gids/chauffeur op de slaapkamerdeur. We pakken onze rugzakken en stappen in de robuuste, stoere, gereedstaande Toyota jeep. Carola gaat met de kinderen achterin zitten en ik neem plaats naast de chauffeur.

De rit naar het uitkijkpunt duurt ruim drie kwartier. We rijden met enkele andere jeeps voorop en zien bij het beklimmen v/d berg dat zeer veel andere jeeps achter ons rijden. Volgens de chauffeur is het gebruikelijk dat er in het hoogseizoen minimaal 400 jeeps dagelijks 's morgens in alle vroegte naar het uitkijkpunt rijden, dat betekent minimaal 1.000 personen per dag. Als we als eerste boven aankomen, lopen we direct door naar het uitkijkpunt. Het is inmiddels 3:40 uur, pikkedonker, koud en het waait hard. Kortom, niet de meest ideale plek om de komende twee uur op de zonsopgang te staan wachten. Laten we het maar zien als een uitdaging. We turen in de verte en zien een aaneengesloten rij van autolampen de berg oprijden. Als we naar boven kijken zien we immens veel sterren aan de hemel staan, ongelooflijk mooi. Bovendien zien we enkele vallende sterren die ik persoonlijk nog nooit zo helder heb gezien. Dus mogen we een wens doen. Ondanks de minder prettige omstandigheden is het een fascinerend schouwspel. De stevige wind zorgt voor veel kou. Tymen ontfermt zich over Megen die het koud heeft. Langzaam volgen er meer toeristen totdat rond 4:40 uur het behoorlijk druk is geworden. Overal staan nu mensen, zover je kan zien. Rond dit tijdstip zien we ook de eerste tekenen dat de zon gaat opkomen. We schieten enkele foto v/d lucht en v/d Tenggerkrater (lees "zandzee") en de vulkanen: Bromo, Batok en Semeru. Het blijft een mysterieus beeld. We zien uit de Bromo grote en kleine zwavelwolken opstijgen. Een adembenemend schouwspel, ondanks de tergende kou. Om 5:30 uur is het dan zover. Als één v/d eerste merken we een piepklein rood stipje op aan de horizon, dat in no-time een halve rode bol wordt en weer iets later een fel gele zon. Een prachtig gezicht. Nu de zon is opgekomen en de Bromo met de opstijgende zwavelwolken en het omliggende "maanlandschap" is verlicht, is het beeld wonderschoon. We nemen veel foto's en selfies, misschien wel teveel maar die gooien we later wel weer weg.

Om 6:00 uur houden we het voor gezien en lopen we met de chauffeur terug naar zijn jeep, dalen de berg weer af om vervolgens via de "zandzee" bij de Bromo vulkaan te worden afgezet. Hier staan naast alle geparkeerde jeeps, veel paarden klaar om toeristen naar de trappen v/d Bromo te brengen over een erg stoffig pad, veroorzaakt door diezelfde paarden. We zien hiervan af, omdat het slecht één kilometer is. Met mondkapjes voor, lopen we geduldig over de oude vlakke caldera v/d Tenggerkrater, totdat we aankomen bij de 246 tellende met lava bedekte trap die ons naar de kraterwand leidt. Naarmate we hoger de trap oplopen, neemt de geur van zwavel, lees rotte eieren, toe. Eenmaal bovenaan kijken we in de stijle kraterwand en zien opstijgende kleine en grote zwavelwolken. Een adembenemend gezicht. We lopen een stuk langs de krater voor zover het veilig is en maken diverse foto's en selfies. Als een flinke zwavelwolk opstijgt en onze kant opwaait, wordt onze adem afgesneden en doen we snel de mondkapjes weer voor. Wat een lucht. We laten het hierbij en dalen de trappen weer af, lopen door de zandbak en zien onze chauffeur zwaaien. Hij brengt ons terug naar het hotel, waar we omstreeks 7:45 uur arriveren.

Voordat we gaan opfrissen/douchen, nemen we eerst een ontbijt. Het lopend buffet ziet er goed uit en voor de verandering nemen we nog eens nasi goreng met een ter plekke gebakken eitje. We nemen de tijd voor het ontbijt, mede omdat we hier allen beschikken over een internetverbinding. Tymen gaat uiteindelijk om 8:30 uur als eerste douchen en zijn reistas in orde maken voor vertrek, de rest volgt later. Een uur later zijn we allemaal zo ver en kunnen we om 9:30 uur aanrijden naar onze volgende bestemming in Kalibaru, een rit van zo'n 7 tot 8 uur. Phoe, wij dachten eerder aan 5 uur. We stappen in, maken de allerlaatste foto v/d Bromo en dalen bergafwaarts.
Na een uur een uur bereiken we de doorgaande weg naar het Oosten. Onderweg is het druk met vrachtverkeer. Carola en de kinderen doen enkele hazenslaapjes en ik werk ons vakantieverslag bij. Bij een lokale fruitkraam stopt Daddang om "sawoo" te kopen, een zachte vrucht, met een groene bast, 3-4 cm groot en twee ovale pitten erin. Het is de bedoeling enkele het vruchtvlees op te eten. Het smaakt overigens lekker, naar mijn idee heeft het iets weg van vijgen. Het is inmiddels 12:00 uur en hebben nog 3,5 tot 4,5 uur voor de boeg. Om 13:30 uur gaan we lunchen bij restaurant Taman Mangli Indah, gebouwd in de stijl v/d Minangkabau wat we eerder op Sumatra zijn tegengekomen. Tymen krijgt voer om de veelal grote koi karpers eten te geven in een prachtig aangelegde vijver. De vissen duiken over elkaar heen om het voer te bemachtigen. Hoe zou het met onze koi karpers zijn? Zijn ze al gegroeid en worden ze straks ook zo groot? De lunchkaart biedt veel keus en eigenlijk vinden we het lastig om een keuze te maken, maar het lukt wel. De lunch is heerlijk, we zitten alleen niet onder een verkoelende fan waardoor het pittige eten voor zweetdruppels op het voorhoofd zorgt. Na een pauze v/e uur rijden we weer verder en is het nog ruim anderhalf uur naar Kalibaru.

We overnachten in hotel Margo Utomo. Hier wordt getracht in combinatie met de plantage een sfeer te scheppen die aan vroeger, het oude Indië, herinnert. Echter, wel met een goed oog voor de moderne rijd. Het hotel is omgeven door een prachtige tuin waar veel planten en bomen groeien. Java is het eiland v/d plantages. We slapen in een voormalige arbeiderswoning op de plantage. De huisjes zijn strak ingericht en zien er mooi uit. Na het inchecken en installeren v/d reistassen lopen we direct door naar een prachtig aangelegd en gelegen zwembad en nemen we een frisse duik. We nemen een badhanddoek die voor de gasten zijn klaargelegd en genieten nog even na op een ligstoel, voordat de schemer invalt.

Daarna gaan we douche douchen en een hapje eten in het restaurant. Tymen wordt door de bediening gewezen op een spin van pakweg 20 cm die op zo'n twee meter afstand van hem vandaan in een boom hangt. We maken enkele foto's en bestellen dan het eten. Omdat we honger hebben en het de hele accommodatie er zo goed verzorgd uitziet, bestellen we een voor-, hoofd- en nagerecht. Het smaakt ons prima. Rond 20:00 uur lopen we terug naar de kamer. Carola en Megen gaan slapen, Tymen luistert muziek en ik schrijft buiten op het terras ons verslag verder af en hoor af en toe een trein voorbijkomen.