Bird watching en transfer Dominical

De wekker staat op 6:00 uur, maar we worden al iets ieder wakker. We frissen ons op, kleden ons aan en nemen afscheid van Megen die in de vroege ochtend helemaal geen zin heeft om onder begeleiding van een gids vogels te gaan spotten. We vinden het jammer, maar begrijpen haar ook. Ze blijft lekker in bed en tegen de klok van 11:00 uur zijn we weer terug. Voordat we vertrekken gaan we ontbijten en dan rijden we door naar het Curi-Cancha reservaat, pakweg 10 minuten verwijderd van ons hotel. De weg er naar toe is voornamelijk onverharde weg van grote kiezels en keien. Wanneer we eraan komen, staan er al meerdere auto's geparkeerd. We melden ons binnen bij de receptie die aangeeft dat onze gids onderweg is en ieder moment kan arriveren.

Na 10 minuten maken we kennis met onze gids die ons samen met een ander stel Nederlanders (Daan en Daphne) meeneemt. We krijgen uitgebreid informatie over de natuur in Costa Rica en m.n. over de provincie waarin we ons begeven: Guanacaste, met het "primairy and secundairy forest", de vele vogels en het spotten ervan. Het is een kwestie van geduld, goed luisteren en kijken. De gids is een spraakzame jongeman die veel praat, toelichting geeft en ons veel wil laten zien, maar het eerste uur hebben we enkel uitleg gekregen en een agoeti, een groot, slank knaagdier (40-50 cm) gezien. Mmm, ... Gelukkig komt hier het tweede uur verandering in. We spotten een vogel met een blauwe borst. Het is lastig te zien, maar met de vogelscoop krijgen we de vogel helder in beeld. Tymen houdt zijn iPhone tegen de lens, zodat hij een mooie foto heeft van de vogel. Even later hebben we prijs, we zien een quetzal hoog in een boom zittend. Met de vogelscoop zie ik hem, maar krijg er geen foto van geschoten. Gelukkig heeft Carola de quetzal wel op de video kunnen vastleggen, voordat ze is weggevlogen. We doen een nieuwe poging om de quetzal te spotten, maar dat gaat ons niet meer lukken. We merken wel verschillende gekleurde kolibries op. Fascinerend hoe snel deze vogeltjes zijn en het aantal slagen dat ze per seconde met hun vleugels maken. Met hun lange snavel, zuigen de de nectar uit de bloemen. Ook het laatste uur hebben we geen geluk, maar anderzijds zijn we blij dat we toch een quetzal hebben gezien die erg moeilijk te spotten blijkt te zijn. Wel zien we nog enkele kleine orchideeën, waar je normaliter zo aan voorbij zou lopen. Dat zijn toch de voordelen van een gids. Na afloop betalen en bedanken we hem en wensen Daan en Daphne nog een fijne vakantie.

Om 11:30 uur zijn we terug in het hotel, waar Megen de kamer al heeft opgeruimd. We pakken snel onze koffers in en zijn om 12:00 uur gereed voor vertrek naar de volgende bestemming. We gaan naar Dominical, gelegen aan de Central Pacifische kust. Volgens de navigatie bedraagt de afstand 196 km en de reistijd 3,5 uur. De eerste 30 kilometers gaan weer over een onverharde weg met grote en kleine keien. Onderweg zien we mooie vergezichten van het nevelwoud, waarbij de wolken boven de bomen van het oerwoud hangen. Daarna veranderd de weg in een éénbaansweg. Als er een vrachtwagen voor je rijdt, heb je pech en rijdt je gemiddeld 30 tot 40km p/uur. Je begrijpt dat dat ook bij ons regelmatig het geval was. Op sommige stukken zijn speciale inhaalstroken aangelegd, maar vergeleken bij ons doe je dat hier rechts. Even wennen, maar dan lukt het ook wel. Uiteindelijk komen we na 4 uur rijden (met een kleine sanitaire tussenstop) aan in Dominical met als verblijfaccommodatie: Villa's Rio Mar.

Bij aankomst zijn we enigszins verbaasd, omdat we meenden dat de accommodatie pal aan het strand zou liggen, maar het ligt aan een uitmonding van de zee en op circa 800 m afstand van het strand. We parkeren de auto, checken in en krijgen een welkomsdrankje aangeboden. Daarna lopen we door een mooi verzorgde tuin naar onze lodge. Deze ziet er werkelijk super uit. Een grote overkapping met zitje en buitenaanrecht en binnen staan staan twee zeer grote 2-persoon king size bedden en bovendien een zeer ruime badkamer. We voelen ons meteen thuis, maar laten snel ons spullen achter om een duik in het grote zwembad te nemen. Op zeker moment ontmoeten we meerder Nederlanders die met de reisorganisatie Djoser reizen. We maken een praatje en wisselen informatie uit. Inmiddels begint het al te schemeren en tegen de klok van 17:30 uur gaan we douchen.

Op advies van de receptie hebben we om 19:00 uur een tafel gereserveerd. Dat blijkt een goede zet te zijn geweest, want uiteindelijk zijn alle tafeltjes bezet. Het restaurant ziet er gemoedelijk uit, de borden zijn mooi opgemaakt en het eten en mijn tonijn smaakt voortreffelijk. We pakken een drankje en delen de vakantie-ervaringen. Rond 20:45 uur lopen we terug, het is pikdonker. Het energieniveau is bij iedereen op en tegen 21:30 uur liggen we te slapen.