Wandeling Corcovado National Park

Vannacht om 3:00 uur werd ik wakker en was de blower uit. Ik was in de veronderstelling dat Tymen deze had uitgezet, maar na driekwartier sprong de blower weer aan. Waarschijnlijk een stroomstoring? Geen idee, ik draai me nog een keer om en stap om 5:00 uur uit bed. Vandaag maken we een wandeling door Cordovado National Park en dienen we om 5:30 uur te ontbijten, zodat we om 6:00 uur per boot kunnen vertrekken. We trekken een lange broek aan tegen de insecten en nemen een rugzak mee voor o.a. de waterflessen. Tijdens het ontbijt begrijpen we van de andere Nederlanders dat je ook waterschoenen moet meenemen, omdat je bij Corcovado op een stenen plateau moet uitstappen met grote en kleine keien. Bovendien vernemen we dat we lunchpakketten meekrijgen die we zelf moeten dragen. We lopen opnieuw naar onze lodge om de waterschoenen te halen, een extra rugzak voor de lunchpakketten en de verrekijker niet ik nog was vergeten. Het wordt een aardig gewicht wat ik mee mag sjouwen. Om 6:10 uur is het zover.

We stappen met ca. 20 personen in de boot, halen onderweg op twee locaties nog enkele mensen op en koersen dan met gemiddeld 45-50 km p/uur naar Corcovado National Park. De zee is wederom ruig, zodat we regelmatig van ons zitbanken worden gelicht. De vergezichten over het water zijn mooi. De vaart naar het National Park neemt een uur in beslag, zodat we om 7:15 uur arriveren op het strand. We doen onze waterschoenen uit, laten deze achter op het strand en trekken onze wandelschoen aan. Het is erg druk op het strand, we zijn zeker niet de enige die het Nationale Park bezoeken. Er lopen verschillende wandelpaden door het park en we proberen zo te lopen dat we niet achter andere groepen aanlopen. Samen met de andere Nederlanders vormen we een groep en is Fernando net als gisteren onze gids.

We lopen door het park onder de bomen. Gelukkig want vandaag staat de zon hoog aan de hemel te branden en is het onder de bomen beter uit te houden. We krijgen uitleg over de natuur en al vrij snel merken we een neusbeertje op, gevolgd door een aantal apen die van boom tot boom slingeren. Fernando laat ons agressieve mieren zien op een varenblad en de venijnige stekels waarin ze huizen. Ook proeven we termieten. Door je vinger tegen een termietenbal te houden, heb je binnen de kortste keren een aantal termieten op je vinger die je weer in je mond kan stoppen om ze op te eten. Volgens Tymen smaakt het naar munt. Verderop zien we verschillende soorten schimmels, maar ook een soort grote zwarte en bruine kippen. Bij een uitloper naar de zee pauzeren we 20 minuten op een boomstronk en nemen we alvast iets van het lunchpakket. Achter ons houdt een leguaan zich schuil en aan de overkant van het water merken we een krokodil op.

Wanneer we onze wandeling vervolgen zien we een "Pipi Langkous aapje" in een boom eten en verderop zien we in de toppen van de bomen verschillende spiderman aapjes van boom tot boom klimmen. Op zeker moment merken we een Ibis op, een witte vogel met oranje snavel en poten, die niet zo vanzelfsprekend in een boom te vinden is. We lopen door het oerwoud en wijken soms iets van de paden af, we steken voorzichtig beekjes over en dienen goed op te letten waar we lopen. Soms is het modderig, soms vormen allerlei lianen een soort struikeldraad om nog maar niet te spreken van alle insecten tegen bomen en struiken. De lange kleding help ons daarbij, maar tegelijkertijd gutst het zweet wel van ons lichaam. Het is warm en erg vochtig. Om 11:00 uur gaan we nogmaals pauzeren. Ditmaal bij een soort informatiecentrum van het Nationaal Park. Ook hier nemen we een klein half uurtje de tijd.

Fernando heeft van andere gidsen te horen gekregen waar zich een moeder Tapiër met jong bevindt. Het schijn uniek te zijn om ze zo te spotten. We haasten ons enigszins, maar worden beloond met een prachtig beeld van moeder en jong, half liggend in het water, modder. We maken een paar mooie foto's, maar wanneer we te dichtbij komen toont ze haar tanden en maant de gids dat we gepaste afstand moeten nemen. We gaan daarna op zoek naar de vader die ruim 400 kg weegt en die aan de rand van het strand te vinden is en langgerekt een dutje doet onder het struikgewas. Wanneer we iets verder over het strand lopen, zien we aan de overzijde van een uitmonding een grote krokodil met zijn bek open op het strand liggen. Volgens Fernando houdt hij zijn bek open om af te koelen vanwege de warmte. Even nadat we de krokodil hebben gefotografeerd, staat hij op, loopt naar het water en is verdwenen. We lopen langzaam terug richting de boot en komen onderweg gelukkig nog twee paartjes papagaaien tegen, hoog in een boom. Hun rood, geel, blauwe kleuren vallen goed op. Ik was even bang dat ik ze niet meer zou tegenkomen, maar gelukkig heb ik ze toch nog in levende lijve gezien en op de foto kunnen vastleggen. Als laatste zijn we nog op zoek naar een miereneter. Fernando weet er zo te zien één te vinden. We lopen versnelt door het bos en staan stil bij een boom, waar zich ook een andere groep ophoudt. Hoog in de boom begeeft zich de miereneter, zwart/wit van kleur en een lange snuit en staart. Gaaf dat we dit dier ook nog weten te spotten. Bezweet, moe, maar voldoen lopen we terug naar de boot waar we onze wandelschoenen verruilen voor de waterschoenen. We vertrekken om 13:30 uur per boot terug naar onze lodge waar we een uur later aankomen. Van al die golven onderweg hebben we een houten kont overgehouden.

Zodra we aankomen, nemen we eerst koffie met cake en een cola en evalueren we onze wandeling. Terwijl we zitten, zie ik een kolibrie die bezig is met nectar uit een bloem aan het halen. Klik, hebbes. Dat is een gave foto. Even later attendeert Carola me erop dat er verschillende vleermuizen onder een palmblad verscholen zitten. Ook deze weet ik vast te leggen. Carola en Tymen trekken daarna hun zwemkleding aan en gaan samen naar het strand, naar de dam kijken die ze eergisteren hebben gebouwd. Megen houdt zich bezig met social media en ik loop op zeker moment naar onze lodge om ook mijn zwembroek aan te doen en buiten op terras het verslag van vandaag grotendeels te schrijven. De tijd gaat snel. Langzaam komt iedereen terug naar de lodge om te douchen en te verkleden, zodat we om 18:30 uur kunnen gaan eten. Maissoep, gebakken vis, rauwkost en een ijsje na. Het eten smaakte weer prima. We blijven na het eten nog even aan tafel zitten en gaan rond 20:00 uur naar boven, pakken onze koffer grotendeels in en gaan slapen.