Transfer Bocas del Toro
Blijf op de hoogte en volg Sjef Carola Tymen Megen
16 Augustus 2016 | Panama, Bocas del Toro
We laden direct de koffers in, stappen in en kunnen vertrekken.
De rit naar de grensplaats Sixaola duurt een uur en een kwartier. Onderweg zien we kilometers bananenplantages van het bekende merk Chiquita. Als we bij de grens aankomen, wijst de chauffeur ons naar een loket, waar we ons moeten uitschrijven voor Costa Rica en tevens dienen we CRC 18.000 aan vertrekbelasting te betalen, omgerekend zo'n EUR 29. Daarna lopen we te voet met de bagage in de hand over een hangbrug naar de grens van Panama. Costa Rica heeft geen leger, maar aan de grens zijn enkel Panamese soldaten aanwezig. De tijd is in Panama één uur later dan in Costa Rica. Nadat we onze horloges goed gezet hebben, lopen we naar een loket van de afdeling migratie, waar we onze vliegtickets moeten tonen. Bovendien wordt er een foto van ons gezicht gemaakt, een handscan van onze rechter en linker hand en van beide duimen. Daarna loop ik met een jongeman mee om de laatste Costaricaanse colonnes om te wisselen tegen US dollars bij een supermarkt en koop ik even verderop bij weer een ander loket voor Carola en mij een toegangsbewijs om Panama in te mogen tegen $ 4,= per stuk. De kinderen zijn nog geen 18 en hebben dat niet nodig. Nu alle formaliteiten zijn geregeld, geef ik de jongeman een kleine fooi en is het wachten op een bus die ons meeneemt naar Almirante waarvandaan we een boot (watertaxi) nemen naar het eiland Island Colon, één van de eilanden van Bocas del Toro. Wachten duurt altijd lang en ook nu. Na 20 minuten is het zover, we stappen in een busje en rijden naar Almirante. De hele douane afhandeling heeft toch nog een uur in beslag genomen, maar ook naar Almirante zijn we bijna een uur onderweg. Het weer is ondertussen veranderd. De zon heeft plaatsgemaakt voor regen. Als we bij de opstapplaats in Almirante uitstappen, regent het pijpenstelen. Grrrr..... zo te zien komt hier voorlopig weinig verandering in. Om 13:45 uur kunnen we instappen in de watertaxi. Het is erg krap zitten met vier volwassen op een bankje. Zodra we wegvaren, gaan ook de plastic zijpanelen dicht tegen de regen. Met volle snelheid maken we de oversteek in een half uur. Gelukkig is het opgehouden met regenen. We worden verwelkomt door een aardige reisleidster van Shana Travel die ons begeleidt naar een busje en ons afzet bij Cocomo on the Sea, onze accommodatie voor de komende vier nachten.
Het is amper vijf minuten rijden. Bij Cocomo on the Sea worden we verwelkomt door Cindy, zij doet de ontvangst, haar moeder verzorgt het ontbijt en een derde dame zorgt voor de schoonmaak. We krijgen een rondleiding en informatie over het eiland en het verblijf. We zien het helemaal zitten. Het is zeker niet luxe, maar wel sfeervol. De accommodatie, deels op houten palen in het zeewater, beschikt over slecht vier kamers waarvan wij er twee hebben. Het gezamenlijk buitenterras met hangmat kijkt uit over zee. Er is een aanlegstijger, zodat je met een watertaxi overal naar toe kan. Bovendien zijn er een tweetal kajaks die we mogen gebruiken. We leggen onze spullen op de kamer en lopen naar de hoofdstraat om te lunchen. We hebben echt honger.
Bij Taco Surf gaan we op het boventerras zitten en bestellen een viertal Mexicaanse gerechten. Het smaakt prima. Daarna lopen we terug. Het is 15:30 uur geweest. Tymen en ik gaan kajakken. Het zonnetje laat zich voorzichtig zien. We varen eerst de ene kant op en hebben er schik in. Zeker als we de kust naderen en woeste golven de kajak heen en weer beweegt en plots mijn kajak omslaat. Tymen kan hier smakelijk om lachen, maar niet veel later is ook hij aan de beurt. Helaas verliest hij wel één van zijn waterschoenen die hij los in de kajak had gelegd. Een korte speurtocht heeft geen resultaat, waarop we besluiten de andere kant op te varen. Ook Megen zal nog een stukje kajakken. Het is best relaxt zo. Je beweegt je vrij snel langs de kust en het geeft een leuk aanzicht vanaf het water. Als we bij onze accommodatie aanmeren zien we enkele zeer grote zeesterren liggen. We nemen een foto en gaan om 18:15 uur douchen.
Tegen 19:15 uur lopen we naar de hoofdstraat voor het avondeten en belanden bij Bocas Bambu. Een leuk uitziend restaurant waar met veel bamboe gezellige zithoeken en een bar is gemaakt. Buiten wordt op een groot videoscherm surfen op enorme golven getoond en bovendien is er live muziek aanwezig. Kortom, genoeg redenen om te gaan zitten. We bestellen iets te eten en drinken, kletsen gezellig en komen tot onze grote verbazing ook nog Loek en Mike uit Apeldoorn met hun kinderen tegen. We maken een kort praatje en lopen weer terug en zijn rond 21:00 uur bij Cocomo on the Sea. Carola en Megen gaan direct slapen. Tymen en ik blijven nog ruim een uur buiten op het terras aan zee zitten. De temperatuur is heerlijk, er staat een flauw briesje. De golven slaan stuk op de wal. Tymen ligt in een hangmat en houdt zich met social media bezig en ik schrijf het verslag van vandaag. Om 22:30 uur leggen we ons hoofd te rusten.
-
17 Augustus 2016 - 08:33
Rietje:
Jetje Sjef wat weer een informatie zo te vernemen hebben jullie het prima naar de zin ik hoop dat het weer de laatste periode ook goed gezind is veel groetjes voor iedereen uit het nu zo'n overgoten Tilburg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley