Oerang oetangs spotten

Na een goed ontbijt bestaande uit toast met ei, kaas en jam, aangevuld met watermeloen, ananas en banaan zijn we er helemaal klaar voor. Om 7:00 uur hebben we afgesproken met Seger, onze ranger voor een drie uur durende trekking door de het NP Gurung Leuser dat op de Unesco Werelderfgoedlijst staat en ca. 8.000 km2 omvat. Het betreft het leefgebied van olifanten, neushoorns, honingberen, tijgers, oerang oetangs en 500 verschillende vogelsoorten. Wij bezoeken vandaag het gebied van de oerang oetangs.

Om 7:15 uur lopen we aan en steken via een grote stalen schommelbrug de Bohorok rivier over. Aan de overzijde v/d rivier licht een eco lodge, maar volgens de kinderen is onze accommodatie veel beter. We vervolgen de route, krijgen uitleg bij een rubberboom en na een flinke klim arriveren bij de ingang v/h park. We lopen door dichtbeboste paden. Het is rustig en de combinatie van warmte, inspanning en hoge luchtvochtigheid zorgt dat het zweet al snel op onze voorhoofden staat, ofwel het gutst van onze gezichten. Niet veel later merken we de eerste oerang oetang op. Ze heeft de naam "Juny" v/d rangers gekregen. Op deze wijze houden de verschillende oerang oetangs uit elkaar. Wat een prachtig beest, langzaam slingert ze van de ene naar de andere tak. De gids heeft kleine stukjes banaan bij om te voeren. We krijgen de oerang oetang en haar jong prachtig op de foto. De kinderen krijgen de gelegenheid de apen voorzichtig te voeren. Spannend en leuk. Naast de oerang oetangs zien we ook nog enkele andere apen. Seger noemt ze "funky monkey" omdat ze een hanekam hebben, een guitig gezicht, lange staart en tenen. Ook deze aap krijgt een stukje banaan en pakt het zelfs als het op het hoofd van de kinderen wordt gelegd. Zo te zien zijn ze gewend aan toeristen, maar we blijven wel oplettend.

We vervolgen de trekking en zien hoog in de bomen "Sandra" zitten met haar jong in een nest van takken en bladeren. De ranger roept haar met geluiden en probeert haar te verleiden met stukjes banaan, maar dat helpt niet. Ze zit hoog in de boom te relaxen en genieten van zaden die ze aan het eten is. We lopen verder.

Hoogtepunt v/d dag is het oog in oog staan met een mannelijke oerang oetang op een afstand van amper 8 meter. De rangers noemen hem "Guilty" en het schijnt vrij uniek te zijn dat hij zich laat zien. Voor ons dus een lucky day. Hij verspert de pad en ligt halfzittend tegen een boom. Wat een imposant dier, tweemaal zo groot als een vrouwelijke oerang oetang, groot, sterk, maar ook een hoog troetelgehalte. We maken enkele foto's en zijn onder de indruk. Als het de oerang oetang te veel wordt, staat hij op en loopt langzaam naar ons toe waarop Seger aangeeft langzaam terug te lopen. Wij volgen zonder na te denken zijn instructies op en zitten niet bepaald te wachten op een confrontatie. We kijken nog een paar keer achterom en op gepaste afstand loopt hij ons een stukje achterna. Phoe, dat was echt cool.

Op de terugweg komen we nog een oerang oetang met jong tegen, "Wild one" genaamd, omdat deze oerang oetang van buiten komt. Zij houdt zich hoog in de boom schuil. Met geluiden, stukjes banaan en pinda's weet onze ranger haar en het jong te verleiden om naar beneden te komen. We voeren ze nog enkele stukjes banaan en de ranger maakt ditmaal enkele foto's. Hij heeft er schik in. Na deze rijke en bijzondere ervaring lopen we via een andere route terug, om andere toeristen te mijden. Eenmaal bij onze accommodatie aangekomen is het 10:00 uur, nemen we afscheid en geven we Seger een fooi. We zijn dik tevreden.

Bij onze hotelkamer nemen we een koude douche dat voor een aangename verkoeling zorgt en liggen we nog even uit te rusten op bed tot 12:00 uur als we gaan lunchen en afgesproken hebben met onze reisagent, Banung om de dag van morgen door te nemen. Daarna spelen we nog een spelletje ganzenborden dat tot grote hilariteit van iedereen veel langer duurt dan verwacht, omdat we om beurten worden teruggestuurd naar de start. Als we vervolgens om 14:00 uur teruglopen naar de hotelkamer, zien we dat veel families zich verzameld hebben aan de waterkant en daar samen eten en zich vermaken. Wij besluiten nog even op bed te gaan liggen, omdat we nog echt moe zijn. Uiteindelijk worden we pas om 18:00 uur weer wakker, terwijl de kinderen doorslapen tot 19:30 uur. Voor de verandering gaan we weer een hapje eten en duiken de kinderen direct daarna weer in bed. Echter, niet eerst voordat ze de reistassen hebben ingepakt, omdat we morgenvroeg verder reizen. Carola en ik gaan buiten op het overdekte terras zitten. Het regent sinds de klok van 16:00 uur onafgebroken. Hopelijk schijnt de zon morgen weer. We zullen zien.