Transfer Rincon de la Vieja

We worden pas om 7:30 uur wakker en hebben goed geslapen. Voordat we de koffers pakken, gaan we eerst ontbijten. De hemel is strak blauw en de vulkaan tekent mooi af. Snel een foto schieten, je weet nooit hoe lang het weer zo blijft. Terwijl we het ontbijt nemen, staat er direct naast de ontbijtruimte een bus stationair de draaien. Waarschijnlijk om de bus koel te hebben, voordat de gasten instappen. Wat mij betreft mag hij wel iets verder gaan staan. Na het ontbijt blijven we nog even zitten, omdat dit de enige plek is met WiFi. Op zeker moment horen we een knal van een gebroken achterruit van de blauwe bus die bij het achteruit rijden tegen een uitstekende spiegel van een andere bus rijdt. Balen voor de reizigers die hierdoor oponthoud hebben. Gelukkig ondervinden wij er geen last van. We lopen terug naar onze lodge, pakken onze spullen in en lopen naar de auto. Het is 9:15 uur en de reis naar Rincon de la Vieja, de volgende bestemming kan beginnen.

Tymen toetst de bestemming in op de navigatie, 192km en 3,5 uur reistijd. Phoe, dat is een pittig eindje rijden. Hopelijk niet zoveel bochten als gisteren. Als we het dorp uitrijden, stoppen we eerst nog even bij een bank, zodat we voldoende contanten op zak hebben. De route naar Rincon de la Vieja verloopt zeer voorspoedig. De wegen zijn uitermate goed, het is alleen goed opletten voor "speed bumbs", oftewel venijnige verkeersdrempels waar je je auto op stuk kan rijden zodra je een dorpje inrijdt. Uiteindelijk bereiken we binnen drie uur onze accommodatie Canon Vieja.

Tijdens het inchecken blijkt dat onze lodge pas om 13:30 uur gereed is. Dat is geen enkel probleem, want we willen nog lunchen. Het restaurant is gelegen boven een canyon waar tevens een hangbrug is gevestigd over de canyon en wat het eindpunt is van ziplinen. Kortom, een mooie locatie met een uniek uitzicht. De lunch is uitgebreid en smaakt erg goed. Overigens merken we op dat ook dagtoeristen het restaurant aandoen voor een lunch. Na de lunch halen we de sleutel op van de lodge, een alleenstaande houten lodge gelegen in de groene en natuurlijke tuin. We zijn het er samen snel over eens. Het is een mooie ruime lodge op korte afstand van het zwembad en van het restaurant.

We kleden ons snel om en trekken onze zwemkleding aan. Het zwembad is groot, heeft een tweetal watervallen en een bar in het water. Daarnaast is er nog een overdekte ruimte met rieten kap waar je gezellig kan zitten of in ons geval de voetbalwedstrijd Mexcico - Duitsland (eindstand 2-2) kan kijken voor de Olympische Spelen. Nog voordat we in het water zijn gesprongen en onze handdoeken op een zonnebed willen leggen, voelen we druppels en nog meer druppels. Het zal toch niet waar zijn? Jawel dus, het begint te regen en het houdt voorlopig ook niet op. We laten ons niet kennen, leggen onze spullen onder de overkapping en gaan alsnog zwemmen. De buiten- en watertemperatuur zijn prima. We vermaken ons dan ook goed.

Tegen 16:30 uur houden we het voor gezien. Het is opgehouden met regenen en we gaan douchen. Tymen en Megen houden zich daarna met de computer bezig en Carola en ik lezen wat en besluiten op zeker moment een rondje door de tuin te lopen. We zien en horen vooral veel vogels en willen gaan kijken of we ze kunnen vastleggen op film en foto. Omdat de schemer langzaam invalt, vervagen de kleuren en wordt het snel een donker plaatje. Toch zien we nog enkele vogels en als we op zeker moment takken op en neer zien en horen bewegen, zien we een gitzwarte aap van pakweg 60cm met een lange staart. We volgen de aap van tak tot tak en van boom tot boom. Het lijkt wel alsof hij jeuk heeft, omdat hij diverse keren met zijn rug over de takken schaart. In ieder geval een grappig gezicht. Dat geldt ook voor het geluid dat de aap maakt, het is lastig te beschrijven, maar ik vind het iets weg hebben van een zeehond.... Nou goed, zoals ik al zeg, het is lastig te beschrijven. We lopen terug naar de lodge, waar Tymen intensief bezig is met touwtje springen. Hij is goed bezig!

Nadat ook Tymen heeft gedoucht gaan we naar het restaurant. Het is pas 18:30 uur, maar de meeste van ons hebben honger en bovendien is hier alleen WiFi. Verschillende tafeltjes zijn al bezet. Wij nemen plaats aan de buitenzijde met zicht op de canyon, alhoewel dat niet zo veel zin heeft want het is donker, maar we kunnen nog wel genieten van de frisse wind. Tijdens en na het eten probeert Tymen foto's van het raften over te zetten op zijn mobiel, maar dat wil nog niet zo vlotten. Als Carola en Megen rond 19:45 uur teruglopen, blijven Tymen en ik nog even zitten en volgen een half uurtje later. Eenmaal bij de lodge gaat iedereen slapen en schrijf ik in alle rust buiten onder de overkapping het verslag van vandaag verder af en ga om 21:15 uur ook slapen.