Transfer Drake Bay, Corcovado National Park

Om 7:30 kom ik uit bed. Carola is al aangekleed en zit buiten onder de overkapping. De kids draaien zich nog een keer om. Uiteindelijk gaan we om 8:30 uur ontbijten. Het weer is bewolkt en het miezert. Megen heeft tijdens het ontbijt contact met Sam van Riel die met haar broer en ouders in Marbella verblijft. Ze hebben volop zon. Daar zijn wij jaloers op.

Na ruim een uur lopen we terug naar onze lodge. Onderweg zien we meerdere toekans, zelf één van heel dichtbij. Wow. Snel een paar foto's maken. Ook verschillende andere vogels leg ik vast. Bij de lodge aangekomen, pakken we onze koffers verder in, checken we uit en zijn we gereed om naar de volgende bestemming te rijden in Siepre waar we overstappen in een boot die ons naar Drake Bay, Corcovado National Park brengt.

Het is 9:30 uur, de reisafstand bedraagt 80 km en de reisduur 1 uur en 15 minuten. De route naar Siepre loopt langs de kustlijn en verloopt zeer voorspoedig. We kunnen op de geasfalteerde éénbaansweg goed doorrijden en zijn om 10:50 uur al op de bestemming. We spreken een jongeman aan die ons doorverwijst naar een naastgelegen ruimte, waar de boot ons straks oppikt. De auto parkeren we in de straat en zal later door hem op een beveiligd terrein worden geparkeerd. We leveren de autosleutel in en krijgen een bewijsbriefje mee. In de wachtruimte nemen we een cola en zo te horen zijn we niet de enige Nederlanders.

Om 11:30 uur kunnen we instappen. De bagage gaat in het voordek en wij nemen op de tweede rij van vijf rijen plaats. Op iedere rij zitten zo'n zes personen. Rond 11:45 uur vertrekken we dus met 30 man aan boord. Het is erg warm, bewolkt en vochtig. De boot vaart rustig naar een iets verderop gelegen stijger waar we reddingsvesten krijgen. Nu kunnen we met volle speed de vaart vervolgen. We scheren dan ook over het water. Links en rechts van ons drijven op het water waterhyacinten, sommigen staan in bloei. Aan de oevers staan verschillende bomen, maar ook zichtbaar mangrovebossen kenmerkend door de lange wortels die in het water verdwijnen. Na een uur varen worden de golven ruiger en deinzen we met de beweging van de golven op en neer over het water. Het is wel spectaculair. Na totaal 1,5 uur varen bereiken we de eindbestemming.

We worden verzocht onze schoenen uit te doen, omdat we een paar meter door het water moeten lopen vanwege het ontbreken van een aanlegsteiger. Onze bagage wordt door de bemanning uit de boot gehaald en op het droge gezet. Direct aan het strand ligt onze nieuwe accommodatie, Rancho genaamd. We krijgen kamernummers toegewezen en kunnen onze bagage wegbrengen. Wij hebben de nummer 8 en 10. Wat we dan nog niet weten, maar snel genoeg achterkomen is dat onze kamers het hoogst gelegen zijn. Phoe, met de koffer op mijn schouder, een rugzak op mijn rug en een fototas om mijn nek breekt het zweet me uit als we circa 120 traptreden omhoog klimmen. Daartegenover worden we beloond met uitzicht over de omliggende bomen en op zee.

We laten onze bagage achter in de kamer en gaan lunchen. De borden spaghetti die worden opgediend zien er goed uit en smaken voortreffelijk. Water en aanmaaklimonade kunnen we onbeperkt pakken evenals koffie en thee. Na de lunch nemen we ons programma voor morgen en overmorgen door met de aanwezige reisleider en daarna willen we op het strand gaan liggen en in de zee gaan zwemmen. Carola en de kids hebben hun zwemkleding al aan, dus loop ik voor de verandering de trappen maar weer eens op om mijn zwembroek aan te gaan doen. De fotocamera laat ik achter. Daar krijg ik spijt van als ik onderweg naar de lodge een tweetal papegaaien in eerste instantie in een boom zie zitten en niet veel later zie wegvliegen. Ook zie ik nog één of andere roofvogel van de ene naar andere boom vliegen. Ik ga er gemakshalve maar vanuit dat ik die de komende dagen nog vaker zal tegenkomen. Als ik mijn zwembroek aangetrokken heb en weer naar beneden loop, kom ik Tymen tegen die zalf gaat halen, omdat hij door een kwal is gebeten.

Zodra we allemaal weer op het strand zijn, gaan we een strandwandeling maken. Het weer ziet er niet veelbelovend uit. In de verte hangen donkere regenwolken. We lopen langs het water en vinden enkele leuke stenen en schelpen (Tymen vindt een hele mooie grote schelp van pakweg 8 cm), we zien vogels voorbij vliegen en krabbetjes over het strand lopen. We hebben er schik in, totdat er kleine druppels vallen en we besluiten om te draaien. Gelukkig blijft het beperkt tot een klein regenbuitje, waarop we besluiten ook de linkerzijde van het strand te gaan verkennen. Hier zijn locals met man en macht bezig een hele oude boot in het water te krijgen. Leuk om te zien hoe ze het aanpakken en dat het ze uiteindelijk onder grote belangstelling lukt. Megen en ik gaan daarna rustig op het terras zitten, terwijl Carola en Tymen iets verderop een dam van stenen aanleggen om een waterstroom om te buigen.

Het is ondertussen 16:00 uur als het echt begint de regenen en niet meer ophoudt. Carola en Tymen zijn rond 16:30 uur weer terug. Carola gaat samen met Megen alvast douchen, terwijl ik met Tymen nog even op het terras blijf zitten. Tymen heeft contact met Giel Brekelmans die hij op vakantie in Albufeira heeft leren kennen. Ze gaan beiden naar Fontys Hogeschool in Eindhoven. Om 17:30 uur gaat Tymen douchen en ik om 18:00 uur, zodat we op tijd om 18:30 uur kunnen gaan eten. We krijgen bonensoep vooraf, als hoofdgerecht nasi, bonen, gebakken bananen en een soort kip-kerrie en als toetje verschillende kleine vruchten in siroop en koffie en thee na. Rond 19:45 uur geloven we het verder wel en gaan we slapen. In de verte zien we weerlichten en om ons heen horen we de golven van de zee en de krekels. Terwijl iedereen in bed kruipt, schrijf ik buiten onder de overkapping het verslag van vandaag. Het regent nog altijd, maar het is gelukkig ook iets koeler geworden. Om 20:45 uur gaat ook de tuinverlichting van de trappen uit en is het pikdonker. Mijn verslag is af en ook ik kan gaan slapen. Benieuwd hoe we de nacht gaan doorkomen.