Playa Bluff

Het lijkt wel of het niet ophoudt met regenen. Vannacht ben ik regelmatig wakker geweest en had ik last van onderrug net als Tymen. Waarschijnlijk te lang op bed gelegen. Op de momenten dat ik wakker was, hoorde ik het regenen en niet zo'n klein beetje. Uiteindelijk pak ik om 6:30 uur mijn mobiel en lees ik de e-mail en andere nieuwsberichten om de tijd door te komen. Om 7:30 uur kom ik uit bed en is ook Carola wakker. We gaan alvast samen aan de ontbijttafel zitten en niet veel later schuiven de kinderen aan. Terwijl we ontbijten, blijft het stevig regenen, het weer is grauw en als je over de zee kijkt zie haast niets anders dan laaghangende wolken. Phoe, hoe gaan we vandaag de dag doorkomen. We hadden gemeend om met een busje naar het strand van "Playa Bluff" te gaan, 8 km verwijderd van onze accommodatie, maar de vraag is of het überhaupt nog ophoudt met regenen. Het is inmiddels 9:45 uur. We staren wat voor ons uit, maken een kruiswoordpuzzel en de kids liggen op bed met hun iPhone en MacBook.

En jawel, om 10:00 uur wordt het lichter en stopt het met regenen. We informeren bij de receptie voor vervoer naar Playa Bluff. Er wordt een busje geregeld die ons wegbrengt en komt halen. We betalen hiervoor $ 10 per persoon. Niet bepaald goedkoop vind ik. Gisteren moesten we ook al $ 14 per persoon betalen om met de boot op en neer te gaan. Volgens mij verdienen de locale bewoners een aardig centje aan de toeristen. Om 10:15 uur staat het busje voor en kunnen we instappen. De reisduur naar Playa Bluff bedraagt ongeveer een klein half uurtje, omdat de route grotendeels over een onverharde weg loopt langs de kust. Onderweg zien we enkele mooie huizen (in aanbouw). We worden afgezet bij een restaurant met zwembad, omdat de golven veelal te gevaarlijk zijn hier. Achteraf blijkt het zwembad leeg te zijn, vanwege het laagseizoen. Dat is fraai ... Bij aankomst nemen we plaats op een leuk terras onder de overkapping en bestellen we direct iets te drinken. Op de achtergrond klinkt reggae muziek. Kortom, relax en geniet.

Daarna lopen we naar het gele zachte strand. De grote noeste golven slaan hard neer. Het is een mooi spektakel. Tymen probeert met de GoPro de grote golven te filmen en voelt de kracht van het water wat hem uit balans brengt. Het is duidelijk, hier kan inderdaad niet gezwommen worden. Daarvoor in de plaats maken we een strandwandeling. Het is een prachtig gezicht: het gele zand tegen enerzijds de groene achtergrond van (palm)bomen en struiken en anderzijds de ruwe golven en schuimkoppen van de zee. Bovendien heeft de zon zich laten zien. Het is dus genieten. Tymen besluit over te gaan op hardlopen. Terwijl hij enkele kilometers langs het strand aflegt, besluiten wij op zeker moment om te keren naar het restaurant. Donker wolken verschijnen aan de horizon en een eerste druppel is snel voelbaar. Het is 12:15 uur en uiteindelijk twee uur droog geweest. Het lukt ons droog aan te komen bij het restaurant. Dat geldt niet voor Tymen. Hij heeft ongeveer 5-6 km afgelegd, een knappe prestatie, maar de verrichte inspanningen zijn ook zichtbaar. Met een flesje water komt hij tot rust op het terras en daarna een warme maaltijd.

De regendruppels komen als een grote stroomvloed recht naar beneden. Het weer is intens grauw. We turen tot 15:00 uur voor ons uit, houden ons bezig met de mobiele telefoon, een tweetal honden, maken een praatje en schieten enkele foto's in ons zwembroek van het in en in trieste weer en de ruige golven. Bij het maken van de foto's is het alsof je onder een warme douche staat, bizar eigenlijk. Om 15:00 uur worden we opgehaald door het busje en raad eens: het is droog en de zon laat zich zien. Als we wegrijden heeft de chauffeur last van een geblokkeerde achterrem. Het kost hem de nodige inspanningen, maar dan lukt het hem toch de wagen aan het rijden te krijgen. Alhoewel het tempo tergend langzaam is. Uiteindelijk bereiken we onze bestemming na drie kwartier.

We kleden ons snel om en genieten tot 17:30 uur van het mooie weer. Carola en Megen liggen samen met de Italiaanse dames te zonnen op de aanlegstijger. Tymen dobbert in de kajak op het water en ligt meer te zonnen en ik maak een klein ommetje met de kajak. We hebben het zo prima naar ons zin. Daarna willen we gaan douchen maar er komt geen water uit de kraan. Navraag bij de eigenaar leert dat we door de watervoorraad heen zijn. Hij verontschuldigt zich en schakels de watervoorziening om naar privé, zodat we kunnen douchen.

Nadat we zijn opgefrist, schrijf ik met Tymen een brief om sponsoren te werven voor het trainingskamp met heren 1 in Spanje, tijdens de winterstop. Daarna gaan we in het dorp eten. Bij El Limbo stoppen we. Het is mooi aangekleed en het ziet er erg gezellig uit. We nemen plaats aan het water en bestellen driemaal een visgerecht en éénmaal een salade. Tymen en ik sluiten af met een dessert. We hebben goed gegeten. Het is inmiddels 21:00 uur als we de rekening betalen en terug lopen. Bij Cocomo on the Sea gaan Carola en Megen lekker op bed liggen, terwijl Tymen en ik ervoor kiezen om nog even buiten onder de overkapping te gaan zitten. Tymen op een bank met een MacBook op zijn schoot en ik aan tafel om over vandaag verslag uit te brengen. Tegen 22:15 uur knalt er tot tweemaal toe vuurwerk in de lucht. Drie accommodaties verderop lijkt een plaatselijk feestje aan de gang te zijn voor de meer welgestelden. De muziek klinkt overigens prima, dus ook wij vermaken ons. Tegen 22:45 uur zoeken we het bed op.