Relaxen bij zwembad en Bagus Bay

Vandaag geen wekker, althans niet om rond 6:00-7:00 uur op te staan, maar wel om uit voorzorg het ontbijt te missen. Dus stellen we de wekker in op 8:15 uur, zodat we enigszins kunnen uitslapen. Dat doen we ook en gaan uiteindelijk om 8:45 uur samen ontbijten, bestaande uit geroosterd brood, jam, hagelslag, gebakken rijst, noodles, watermeloen, ananas, bananen, koffie, thee en water. In ieder geval voldoende om de dag goed te starten.

Na het ontbijt schuift Banung (onze reisagent) aan en informeert naar onze plannen voor vandaag, terwijl de kinderen alvast naar het zwembad gaan. We hebben besloten vandaag alleen te relaxen aan het zwembad en vanmiddag in het dorp iets te gaan eten waar ook een internetverbinding is. Vreemd genoeg heeft hotel Samosir Villa wel een WiFi, maar deze is niet geschikt voor Apple gebruikers tot ongenoegen van vooral de kinderen. Overigens begrijp ik hier ook niets van. Gaandeweg ons verblijf in hotel Samosir Villa constateren we steeds meer gebreken, zoals smerige vuilnisemmer, stinkende koelkasten, een doorlopende wc en het wederom niet vervangen van badhanddoeken na de schoonmaak.

Nadat Banung ons weer heeft verlaten gaan ook Carola en ik zwemmen. Het water is fris, maar wel heerlijk gezien de zon die hoog aan de hemel schijnt. Kortom, we vermaken ons prima in en rondom het zwembad waar grotendeels wij alleen gebruik van maken. Het lijkt dus wel een privé-zwembad met een fantastisch uitzicht op het meer en een mooie uitstraling. Alleen jammer dat er dan weer enkele verweerde matrassen op de ligbedden liggen.

Rond de klok van 13:00 uur besluiten we in het dorp TukTuk iets te gaan eten en komen na 20 minuten uit bij Bagus Bay, een super gezellige en mooi ingerichte en gelegen horeca en verblijf accommodatie aan het Tobameer, waar op dat moment meerdere internationale reizigers zich ophouden en gebruik maken van de aanwezige WiFi. We bestellen onze lunch en de kinderen vermaken zich met whatsapp en snapchat, Carola leest een boek en ik werk het vakantieverslag op www.waarbenjij.nu. Tijdens het eten leggen we de mobieltjes en de iPad even naast ons neer en genieten we van het het lekkere eten om vervolgens weer de draad op te pakken daar waar we waren gebleven. Megen legt via FaceTime nog contact met Sam van Riel die samen met de familie Loonen drie weken in Thailand verblijft. Mooi dat de techniek dit tegenwoordig mogelijk maakt.

Tegen 16:00 uur lopen we terug naar het hotel. De kinderen lopen vooruit en gaan alvast naar het zwembad. Carola en ik nemen nog een kijkje in enkele souvenirshop op zoek naar een houten Batak beeld. Uiteindelijk kopen we niets en besluiten we terug te lopen naar het hotel en vanavond als we wederom naar Bagus Bay gaan om te eten de kinderen bij de keuze te betrekken.

Eenmaal thuis aangekomen zijn de kinderen al aan het douchen en relaxen we met uitzicht op het meer. Uiteindelijk lopen we om 19:00 uur weer aan. De keuze welk beeld het moet worden is snel en unaniem gemaakt, nu nog met de prijs overeen zien te komen. Dat bewaren we voor het laatst, eerst gaan we eten. Bij Bagus Bay is gelukkig nog een tafel beschikbaar. Net als vanmiddag vermaken we ons met whatsapp, snapchat, waarbenjij.nu en het lezen van een boek. Morgen zitten we weer 8 uur in de bus en kunnen we genoeg met elkaar praten, is de gedachte. Wederom eten we heerlijk en vermaken we ons prima. Op de terugweg lopen we nog even binnen bij de Batik souvenirshop, maar na diverse onderhandelingen ketst de deal af op een klein verschil. We lopen door naar ons hotel waar we de reistassen weer in orde brengen voor de doorreis van morgen, alvorens we gaan slapen. We kijken in ieder geval terug op een zeer aangenaam verblijf op het schiereiland Samosir, een aanrader.