Modderpoelen

Vannacht goed geslapen. Om 6:00 uur ben ik klaar wakker en ga uit bed. Als later Carola en de kinderen volgen, zit ik buiten onder de overkapping te lezen. De temperatuur is heerlijk en de vogels laten van zich horen. Om 7:30 uur lopen we naar het restaurant om te gaan ontbijten en om 9:00 uur zijn we gereed om te vertrekken naar National Park Ricon de la Vieja. De naam van het park en de vulkaan verwijst naar een legende over een oude vrouw die hier ooit op de hellingen zou hebben gewoond. Het huis werd het "hoekje van de oude vrouw" genoemd: la rincon de la vieja.

Het Nationale Park is 16km verwijderd van onze accommodatie. De weg wijst zichzelf en na 7km dienen we tol betalen, omdat we het park binnenrijden. Na 9km bereiken we de bestemming, parkeren we de auto en betalen we entree voor toegang tot het park. Er zijn een drietal wandelroutes uitgezet. Twee richting een waterval, maar dan dienen we minimaal 15km te lopen en dat vinden we teveel. Bovendien zijn we meer geïnteresseerd in de warme en stinkende modderpoelen. We kiezen ervoor om een ronde van 6km te lopen waar we circa 2 uur over zullen doen.

Wanneer we om 9:30 uur starten, schijnt de zon fel en is het warm. Gelukkig is een deel van de route onder de bomen en daar is het een stuk frisser. Onderweg zien we een enkele hagedis, verschillende vlinders en bloemen, veel groen, een waterval en diverse al dan niet pruttelende modderpoelen waarvan de meeste zwavelgassen uitstoten. Het is een fraai gezicht. Na twee uur hebben we het wel gezien en is het min of meer eentonig aan het worden. Eerlijk gezegd hadden we een grotere verscheidenheid aan planten en dieren verwacht en valt het ons iets wat tegen. Overigens springen de modderpoelen er voor ons wel uit, omdat we ze niet eerder hebben gezien.

Tegen 11:45 uur rijden we terug en een half uurtje later liggen we aan het zwembad. Het is 30 graden en de zon schijnt nog altijd fel, dus is het zaak ons goed in te smeren. Afwisselend plonzen we in het zwembad en gaan we op het zonnebed liggen. Om 13:15 uur gaan we lunchen. Tymen en Megen zijn al vooruitgelopen en hebben een mooie plek gevonden aan de rand van de canyon. Uiteindelijk blijven we er een uurtje hangen om vervolgens weer terug te gaan naar het zwembad, waar de zon nog altijd fel schijnt. Dat verandert tegen de klok van 15:30 uur als er zich wolken aandienen, gevolgd door een kleine regenbui. Gelukkig voor korte duur, maar de hoosbui van 16:30 uur is van een andere orde. Dikke vette druppels komen loodrecht naar beneden en het duurt een uur voortaan het weer droog is. We zijn net op tijd terug bij onze lodge en gaan alvast douchen.

Als Tymen en Megen klaar zijn, lopen ze alvast naar het restaurant waar ze WiFi hebben. Carola en ik volgen kort daarna. Omdat het nog geen dinner time is, besluiten we een drankje te nuttigen. Om 18:30 uur gaat het lopend buffet open en kunnen we gaan eten. Net zoals alle vorige keren, smaakt het eten prima. Salade, rijst, bonen zijn standaard aanwezig, soms aangevuld met spaghetti of penne en met vlees en vis wordt gevarieerd evenals met de toetjes. Water, ranja, thee en koffie kan onbeperkt genuttigd worden, maar ook het eten mag je vaker opscheppen. Zo schept Tymen veelal tweemaal een bord eten op, de rest van de familie heeft genoeg aan één bord. Rond 19:45 uur houden we het voor gezien en lopen we terug naar onze lodge. Carola en de kids liggen op bed nog wat na te kletsen, te lezen en een spelletje te spelen, terwijl ik buiten het verslag van vandaag nog even schrijf. Om 20:30 uur sluiten we de dag af en leggen we ons hoofd te rusten.