Terugblik National Park Chitwan (Sauhara)

Vrijdag 30 april, 36 graden

Om 5:30 uur worden we gewekt voor de jeepsafari. Na een goed ontbijt maken we kennis met onze gids, Bisnu. Een uitermate vriendelijke jongeman die het ook goed met Tymen en Megen kan vinden. We lopen met hem mee naar de rivier. In een lange smalle kano worden we naar de overkant gebracht waar een open jeep klaar staat en de chauffeur ons opwacht. Om 7:00 uur vertrekken we en tegen 18:00 uur worden weer thuis verwacht. Een hele tijd, zoals achteraf wel zal blijken.

De jeepsafari is wel een onvergetelijke ervaring. Tijdens de safarie zien we everzwijnen met jongen, diverse soorten herten, pauwen en verschillende soorten vogels, maar dat is natuurlijk niet waarvoor we zijn gekomen. Overigens is het allemaal erg mooi om te aanschouwen. Dan zien we een duidelijke voetprint van een tijger. Wauw, het zou gaaf zijn als we zo'n beest te zien krijgen. Maar we realiseren ons dat de kans erg klein is. Na enige tijd staan we oog in oog met een neushoorn. Wat een imposant beest als je op 20 meter ervan afstaat. Geweldig. Ook zien we enkele neushoorns in het water baden en samen met de gids mag ik uit de jeep en lopen we voorzichtig naar het water. Je voelt dat de neushoorns ons opmerken, maar ze laten het gebeuren om ze te benaderen op ook ongeveer 20 meter. Klik, met een mooie foto heb ik dit avontuur vastgelegd. Na 65 km is het tijd voor de lunch die we in een uitkijktoren nuttigen, nabij een meer. Vanuit de toren zien we twee flinke krokidillen. Het is inmiddels bloedheet, maar ook vochtig. De bak water van gisteren is aan het verdampen, maar dat zal de pret voor de rest van de dag niet drukken.

Op de terugweg zien we verschillende keren apen spelen in bomen, maar ook de beesten van 's morgens zien we weer. En dan gebeurd het toch, waar iedere gids, chauffeur en natuurlijk ook toeristen op hopen. We zien en luipaard. De stemming is opperbest. Kans om het beest te fotograferen of op video vast te leggen krijgen we niet. Met een heuse high five vieren we dit moment. We stoppen enkele meters verderop en hopen dat hij nog een keer het pad oversteekt, maar helaas. Met een goed gevoel rijden we door. Onderweg moeten we diverse malen door de bush bush een eigen weg vinden, omdat bomen de weg versperren. Tegen het einde van de dag zien we ook nog eens een groep buffels grazen.

Het is erg mooi geweest. We hebben veel dieren van dichtbij gezien en heel veel indrukken opgedaan. We hebben honger. Onze magen zijn letterlijk door elkaar geschut door het rijden over hobbelige paden. Thuis nemen we en lekker frisse douche en sluiten de dag af met een lekkere maaltijd. Maar voordat we gaan slapen, mag ik van Megen nog enkele beesten vangen. Ze ziet beestjes, allemaal beestje. De huissalamander houdt en oogje in de gaten, terwijl wij liggen te slapen.


Zaterdag 1 mei, 40 graden

Vandaag worden we om 6:00 uur gewekt. We gaan kanoen en krokodillen spotten. Eng idee als je zo dicht tegen het oppervlakte water zit. Het is erg rustig. We zitten stil in de kano en zoeken onze balans. De kano tocht duurt ongeveer een uur en jawel in het water zien we twee krokodillen liggen. Handen binnen boord en snel een foto maken.

Na de kano tocht maken we een korte jungle wandeling en bezoeken we een verblijf voor jonge olifanten. Fantastisch. De temperatuur en de vochtigheid lopen snel op. Om 11:00 gaan we terug naar onze lodge om uit te rusten. Tot nu toe hebben we een vol programma gehad en haast geen tijd voor ons zelf om even op adem te komen.

Tegen het eind van de middag gaan we nog op de rug van een olifant neushoorns spotten. Met zijn vieren in een bak op de rug van een olifant, wat een avontuur.... Je wordt van links naar rechts en van voor naar achter geworpen. Maar wat echt indruk maakt is dat je neushoorns op enkele meters kunt benaderen, je kunt ze bijna aanraken, geweldig!

Na dit avontuur gaan we weer huiswaarts. Bij het avondeten krijgen we te horen dat morgen een staking wordt verwacht (zie mijn verslag over de staking). Onze reisagent in Kathmandu heeft uit voorzorg een taxibus laten komen, zodat we deze avond nog door kunnen reizen naar onze volgende bestemming: Pokfara. De rit er naar toe is een vreemde gewaarwording. We zien nauwelijks verkeer op de weg. We kunnen dus goed doorrijden en ondervinden geen last van andere weggebruikers, heerlijk! We worden alleen regelmatig een halve meter uit onze stoel gewipt, vanwege de vele kuilen in de weg. Dan blijf je tenminste wakker moet je maar denken. Rond midderdagnacht komen we goed aan in Pokhara. Het hotel ziet er goed uit en we slapen zo.

Hopelijk gooit de dreigende staking niet al teveel roet in ons eten en kan onze vijfdaagse trekking gewoon doorgaan. We horen het morgen.