Grand Canyon: canyons, canyons, canyons ...

Het kan vreemd gaan. Gisteren werd ik wakker van de kou en vanmorgen zette ik de airco aan vanwege de hitte. De zon staat al vroeg fel de branden en de weersvoorspelling geeft aan dat de temperatuur vandaag 42 graden gaat worden. Phoe he.

Voor de rit naar de Grand Canyon staat aanvankelijk drie uur gepland, maar vanwege de vele tussenstops doen we er uiteindelijk toch nog zes uur over. We vertrekken om 9:20 uit Page en stoppen vrijwel direct bij de Glenn Canyon Dam, een enorme stuwdam. Tymen en Megen geloven het wel en blijven in de camper waar de airco voor een aangename temperatuur zorgt. De volgende stop is “Horse Shoe Bend”, een canyon in de vorm van een hoefijzer. Aanvankelijk dachten Carola en ik dat deze bezienswaardigheid op een steenworp afstand van de parkeerplaats lag, maar helaas is niets minder waar. Onder de brandende zon lopen we een mile (1,6 km) heen en daarna weer terug om dit fantastische natuurverschijnsel te wonderen. Het is gelukkig meer dan de moeite waarde geweest. Sommige (jeugdige) bezoekers willen op het uiterste puntje van een rotspunt gaan staan om een foto te nemen. Ik houd me hart vast en wil er geen getuigen van zijn dat het mis kan gaan. We lopen terug, de zweetdruppels lopen van mijn voorhoofd. Tymen is ondertussen al komen kijken waar we blijven. We stappen snel in en vervolgen onze route.

In al ons enthousiasme zijn we vergeten om op tijd te tanken. De brandstofmeter staat zowat in het rood en volgens de navigatie is de eerst volgende benzinestation 89 km verder. Dat gaan we nooit redden. Mmmm, wat nu? Er zit niets anders op dan doorrijden en hopen dat we onderweg toch nog een benzinestation tegenkomen die niet op de navigatie vermeld staat. Dat moet haast wel, anders wordt het lopen met een jerrycan ... Zo gezegd, zo gedaan. Met nog enkele liters brandstof te gaan, merkt Carola gelukkig een tankstation op. Met een volle tank en gerust gevoel rijden we verder.

Zodra we de Grand Canyon naderen kunnen we niet anders dan af en toe stoppen en te genieten van de adembenemende uitzichten. Onze eerste volgende stop is bij de Little Colorade Scenic, gevolgd door Navajo Point, Lipon Point en Moran Point. Indrukwekkende plekken waar je het natuurschoon, bestaande uit immens hoge rotsformaties en rotswanden van wel honderden meters kan aanschouwen en waar tussendoor de Colorado rivier zijn weg vindt. Zoals eerder aangegeven geloven de kinderen dit wel. Ze willen naar de “camping” en omdat wij zo vaak stoppen, hebben ze zout en peper in mijn koffiebeker gegooid. Bij de eerst volgende slok draait mijn maag om, grrr... Tymen en Megen schieten in de lach, de boeven. Uiteindelijk moeten we er allemaal smakelijk om lachen. Met nog enkele kilometers in het vooruitzicht zit de route naar de Grand Canyon er bijna op.

We checken om 15:20 uur in bij Mather Campground, gelegen midden in het Nationaal Park en waar stromend water en elektriciteit niet aanwezig zijn in de camper. Dat wordt dus behelpen. Maar voor het zover is, gaan we ons eerst oriënteren op de activiteiten die we willen gaan ondernemen. Een daarvan is een helikoptervlucht boven de Grand Canyon. Uiteindelijk rijden we naar de luchthaven voor meer informatie. Onderweg hebben de kinderen via twitter contact gehad met een klasgenootje van Megen die ook een rondreis maakt door West Amerika met haar ouders, broer en zus. De wereld is klein wordt vaak gezegd en zo is het ook. Nadat wij alle informatie verzameld hebben over een helikoptervlucht treffen we elkaar. Gezellig wisselen we onze verhalen uit en voor de donker vertrekken we weer “huiswaarts”. Na het avondeten gaan we snel naar bed, het is echt donker.