Stadswandeling Antigua

Rond de klok van 6:15 uur wordt ik wakker van de regen. Het valt er weer met bakken uit. Je hoort het overtollige water door de straat stromen. Ik kan me er niet druk over maken. Vandaag hebben we een rustdag ingelast om even op adem te komen van het drukke reisprogramma. We hebben afgesproken uit te slapen en daarna de stad te gaan verkennen. Dus ik draai me nog een keer om en wordt pas tegen 9:00 uur weer wakker. Het is nog redelijk donker in de kamer. De zware houten raamluiken verblinden de kamer goed. Ook Carola is inmiddels wakker. We gaan buiten een boek lezen. Als de kinderen een uur later wakker worden, nemen we een ontbijt. Vanuit het restaurant kijken we uit over de tuin en zien nog het topje van de vulkaan boven laaghangende wolken uitkomen. Zo te zien wordt het vandaag een bewolkte en misschien ook wel regenachtige dag.

Na het ontbijt starten we met de stadswandeling. We lopen als eerste naar het centrale plein (Parque Central) van de stad. Een schaduwrijk plein met bankjes waar we iets van de sfeer van Antigua proeven. Het plein is vol met mensen die genieten en met straathandelaren. Midden op het plein speelt een man dwarsfluit. Jonge schoenenpoetsers struinen rond met hun blik automatisch gericht op schoenen van potentiële klanten. Een markant monument is El Palacio de Los Captines Generalez, het gouveneurspaleis waar de Guatemalese vlag wappert. De elegante façade met een reeks hoge bogen vormt twee galerijen. Vanuit het paleis werd eeuwenlang Guatemala bestuurd, het gebied van het huidige Chiapas t/m Costa Rica. Tegenover het paleis staat het stadhuis (Ayuntamiento), ook wel bekend als El Palacio Real Cabildo, ofwel Het Paleis van de Koninklijke Gemeenteraad. Het is een statig regeringsgebouw, eveneens met façade dat onderdak biedt aan twee stoffige musea. Een andere blikvanger aan het plein is Catedral Metropolitana. Achter de mooie barokke façade gaan hoofdzakelijk ruïnes schuil. We kopen een entreebewijs. Dikke muren, lege nissen, gewelven, bogen en enkele gedecoreerde zuilen zijn restanten van één van de mooie kathedralen. Een aardbeving werd dit godshuis in 1773 fataal. Alleen in de omvang van de ruïne is nog iets van de oude grandeur te herkennen. We slenteren door de ruïne en maken foto's. Voor we het complex verlaten, kopen we nog een souvenir van jade. Ook hier werkt de onderhandeling en is ieder tevreden. We lopen iets door en wandelen langs de voormalige Universidad de San Carlos. Dit monumentale 17e-eeuwse gebouw toont een boeiende mix van Spaanse en Moorse architectuur.

We vervolgen onze wandeling. De smalle (Middeleeuwse) keien-straatjes staan vol koloniale herenhuizen en paleizen met opvallende details. Vooral de façade in warme tinten en de schitterend bewerkte deuren en ramen springen in het oog. Uniek zijn de ruïnes van kloosters en kerken. Koepels en torens die de aardbeving hebben overleefd, steken af tegen de drie vulkanen op de achtergrond. Een magnifiek gezicht. Onderweg nemen we een kijkje in enkele winkels en worden we aangesproken door straatverkopers. Een iets oudere man toont me uit zijn rugzak een aardewerk beeldje dat uitdrukking geeft aan het Maya geloof. Enerzijds ben ik geïnteresseerd, anderzijds komen we waarschijnlijk nog voldoende beeldjes tegen. Op zijn aandringen doe ik uiteindelijk een bod dat slechts 15% is van de aanvankelijke vraagprijs en houdt voet bij stuk. Uiteindelijk krijg ik het voor die prijs mee. Iedere tevreden, alleen de kinderen vinden er niets aan. Dat kan natuurlijk.

Het is inmiddels 13:30 uur geweest en we besluiten koffie met gebak te gaan nemen bij een speciaal koffiehuis achter een boekwinkel. De tip hebben we gekregen van de locale reisagent, we zijn hem daarvoor zeer erkentelijk. Koffie met gebak is heerlijk en de locatie verbluffend. We genieten enorm van de prachtige tuin. Wanneer we teruglopen merkt Carola bij toeval een magneet op, voorzien van de Guatemalese vlag. Die gaan we op de vrieskast hangen naast de andere landenvlaggen. Een textiel embleem van de vlag hebben we ze niet, dat wordt dus nog verder zoeken. We besluiten terug te lopen naar de possada om te gaan chillen, zoals de kinderen zo fraai kunnen zeggen. Echter, Tymen en ik verliezen Carola en Megen uit het oog nadat we een winkel zijn ingelopen. Ook bij de possada komen we ze niet meer tegen. Zodoende besluiten we om verder te gaan shoppen. We kopen nog twee textiele emblemen en onderhandelen over de prijs van twee armbandjes met een plaatselijke marktkoopman. Voldaan lopen we naar de possada en komen dan alsnog Carola en Megen tegen op de kruising nabij de possada en lopen samen terug. Zodra we binnen zijn,valt er weer een stevige regenbui. Ieder gaat zijn eigen weg. Carola en ik nemen nog contact op met de locale reisagent om ons reisschema iets aan te passen. We willen namelijk de bootovertocht naar Caye Caulker vervroegen naar de ochtend, zodat we niet onnodig lang hoeven te wachten. Tenslotte gaan we eten bij een aanbevolen Guatemalees restaurant. Ook hier ziet het interieur er gezellig uit en is ook de bediening erg gastgericht. Eenmaal thuis werk ik de vakantieverslagen zoveel mogelijk bij en wordt het het stiekem veel later dan gepland. De rest van de familie liggen al enkele uren op een oor.