Transfer naar Flores via Guatemala-Stad
Blijf op de hoogte en volg Sjef Carola Tymen Megen
13 Juli 2013 | Guatemala, Flores
Onderweg nemen we afscheid van het hoogland van Guatemala. De weg bevat veel scherpe bochten, waardoor ook wij heen en weer worden geschut. Desondanks probeer ik een aantal vakantieverslagen bij te werken en Carola een boek te lezen, het valt niet mee. De kinderen hebben er geen last van, die luisteren muziek. Na drie uur rijden neemt de chauffeur een lunchpauze van 20 minuten. We scharen ons achter een rij Guatemalezen en bestellen kip, rijst en pasta. Het smaakt heerlijk. Carola verslikt zich in een klein botje van de kip, maar kuchend en gorgelend redt ze zich hieruit. We zijn weer klaar voor de doorreis. Buiten is het erg warm. We hebben ondertussen het hoogland achter ons gelaten en begeven ons in het laagland van Guatemala. Op zeker moment stapt een andere chauffeur in die het stuur overneemt. Dat belooft niet veel goeds. Met horten en stoten brengt hij de bus in beweging. Regelmatig hoor je een knarsend, schurend geluid als de chauffeur wil schakelen. Het schrijven heb ik ondertussen opgegeven en probeer daarvoor in de plaats wat te slapen net als veel anderen. Onderweg moeten we nog eenmaal stoppen. We krijgen een inspectie van de politie. Iedereen moeten de bus verlaten. Een inspecteur loopt door de bus en voordat wij de de bus weer mogen instappen, wordt onze handbagage opnieuw gecontroleerd. Daarna kunnen we doorrijden. Een aantal mensen heeft tijdens de noodgedwongen stop bij de chauffeur aangegeven dat het te koud is in de bus. Wij hebben overigens nergens last van. Maar helaas, de airco gaat uit en de temperatuur in de bus wordt broeierig warm. Ook de geur van een warme motor en uitlaatgassen dringt de bus binnen. Verschrikkelijk smerig allemaal. De laatste twee uur is het dan dan ook "afzien".
Om 19:00 uur arriveren we in Flores, na negen uur onderweg te zijn geweest vanuit Guatemala-Stad. Flores ligt idylisch op een heuvelachtig eilandje in het Lago Peten Itza, een meer. Een dam verbindt het eiland met Santa Elena. Het dorp met een wirwar van hellende straatjes en hooggelegen kerkplein, kleinschalige restaurants, hotels en souvenirwinkels heeft werkelijk charme. Het plaatsje is de uitvalbasis voor een bezoek aan Tikal. Bij aankomst is het schemerig en dreigt er een regenbui te vallen. Een klein busje brengt ons naar hotel La Casona de la Isle direct gelegen aan het Peten meer. We krijgen op de derde verdieping onze kamers toegewezen. Helaas geen lift, dus zit er niets anders op dan de reisbagage op de schouders te nemen en de traptreden te beklimmen. Op de kamer kunnen we afkoelen, de airco is al aangezet. Heerlijk. Zodra alle bagage naar boven is gesjouwd, nemen we een frisse duik in het grote zwembad. Dat is genieten. Bijgekomen van de lange reis gaan we op advies van de lokale reisagent eten bij "La Cluna", schuin tegenover het hotel. Een super gezellige ambiance en het eten smaakt voortreffelijk, voor herhaling vatbaar. Zo sluiten we de dag toch weer goed af.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley